انجمن تونل ایران- اخبار خبرگزاری ها
خبر

حذف تصاویر و رنگ‌ها  | تاریخ ارسال: 1396/2/15 | 

ماموریت بزرگ¬ترین ماشین حفاری تونل دنیا به پایان رسید
 
AWT IMAGEAWT IMAGEAWT IMAGEAWT IMAGE
بزرگترین ماشین حفاری تونل دنیا پس از چهار سال حفاری در زیر زمین به سطح آورده شد.
به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، این ماشین که «برتا» نام دارد، مته زن غول¬‌پیکری است که مسؤولیت ساخت تونل بزرگی را برعهده داشت. این تونل دارای چهار مسیر (لاین) تردد خودروها در قلب شهر سیاتل امریکا خواهد بود.
ماشین حفاری مورد بحث مسیر 2.7 کیلومتری را در زیر آسمان‌خراش‌¬های این شهر بندری حفاری کرده است. هدف از این پروژه جایگزین‌کردن یک پل بتنی با یک تونل بود؛ زیرا این پل در زمین‌لرزه سال 2001 آسیب دید.
نخستین ویژگی که توجه هر فرد را به خود جلب می‌کند، اندازه این تونل است؛ زیرا 99.3 متر طول و 17.5 متر عرض دارد.
پل بتنی SR 99 Alaskan Way که در دهه 1950 ساخته شد، بزرگراهی دو طبقه بود که بیش از نیم قرن روزانه 110 هزار خودرو را حمل می‌کرد و محبوب و همزمان مورد انزجار ساکنان محلی بود.
در تاریخ 28 فوریه سال 2001، زمین‌لرزه‌ای به بزرگی 6.8 در مقیاس امواج درونی زمین در ناحیه Puget Sound رخ داد که 400 مجروح، یک مرگ در اثر حمله‌قلبی و خسارت قابل‌توجهی به ساختمان‌های قدیمی را به دنبال داشت.
تلاش گسترده‌ای برای مقاوم‌سازی پل‌های این بزرگراه با استفاده از حلقه‌های بتنی در مقابل بلایای طبیعی آتی انجام شد، اما این سازه به شدت‌ آسیب دیده بود.
گرچه این بنا مرمت شد و بخش عظیمی از آن قابل‌استفاده باقی ماند، مهندسان اطمینان داشتند که طراحی پایه آن بیش از اندازه سبک بوده و این که پی آن که بر روی ستون‌بندی‌های شناور در خاک قرار گرفته بود، بسیار بی‌ثبات بود.
همچنین این ترس وجود داشت که زمین‌لرزه دیگری این پل را به کلی ویران کند، همان گونه که زمین‌لرزه عظیم هانشین در سال 1995 چنین خسارتی را به ژاپن وارد کرد.
مسؤولان بیش از 90 جایگزین را مدنظر قرار دادند که از آن میان می‌توان به جایگزین‌کردن پل‌قدیمی با یک تونل اشاره کرد و طرح نهایی به منظور حفاری تونلی جدای از اسکله ارائه شد که باید زیر مرکز شهر و در عمق 61 متری قرار می‌گرفت تا از انباشتی از ستون‌بندی‌ها، کابل‌ها و لوله‌های متعلق به 160 ساختمان بالاتر اجتناب شود.
ماشین «برتا» به صورت سفارشی توسط شرکت «هیتیچا زوسن» ژاپن ساخته و آزمایش شد و ساخت آن پیش از شکستن به 41 قطعه و حمل به سیاتل، بیش از یک سال زمان برد. در سیاتل این سازه با استفاده از جرثقیل‌های ویژه از کشتی پیاده شد.
نام این فناوری در رقابتی توسط دانشجویان مدرسه ابتدایی «پولسوبو» و به افتخار «برتا نایت لندز» که در سال 1926 شهردار سیاتل شده بود، انتخاب شد.
 

تاریخ : 96/02/12
منبع :
http://www.isna.ir/news/96021206905

نشانی مطلب در وبگاه انجمن تونل ایران:
http://irta.ir/find-1.63.1533.fa.html
برگشت به اصل مطلب